Piotr Zabłocki – „Ozdoby zwierzęcej głowy”, godz.19:00
To nie człowiek był pierwszy w tworzeniu ozdób twarzy – kapeluszy, biżuterii, makijażu… Natura wśród zwierząt zaprojektowała dużo wcześniej większą różnorodność czubów, kryz, rogów, poroży, epoletów, pęczków piór i sierści oraz innych na pozór dziwnych struktur. Wszystko to, by zmylić, zaskoczyć lub wystraszyć oprawcę, zwabić i pochwycić ofiarę albo „oczarować” partnera…
Piotr Grzelak – „Maska, czy twarz”, godz. 20:00
Celem prezentacji jest przedstawienie sposobów „ozdabiania”, dekorowania twarzy u wybranych grup tradycyjnych, a także zasygnalizowanie motywacji takich działań oraz funkcji jakie one pełniły w tych kulturach. Wystąpieniu będzie towarzyszył film (25 min.) pt. „Sztuczna twarz”, w którym prof. Wojciech Michera wyjaśni kulturowe znaczenie „upiększania” twarzy.
Joanna Filipczyk – „Dziwne twarze z wiedeńskich muzeów”, godz. 21:00
Zwiedzając muzea Wiednia, mamy okazję zetknąć się z przykładami szczególnego podejścia artystów do przedstawień twarzy, znacznie wykraczającego poza konwencjonalne metody portretowania. Krótka prezentacja poświęcona będzie wizerunkom twarzy, które wyszły spod ręki dwóch niezwykłych artystów – malarza Giuseppe Arcimbolda i rzeźbiarza Franza Xaviera Messerschmidta.
Przedziwne manierystyczne personifikacje pór roku, których twarze ułożono z kompozycji przedmiotów spotykanych zazwyczaj w martwych naturach, autorstwa Arcimbolda napotkamy w Kunsthistorisches Museum. Natomiast w Belwederze obejrzeć możemy portrety rzeźbiarskie Messerschmidta, wykonane w końcu XVIII wieku, zebrane w cyklu „Charakterystyczne głowy”, zwracające uwagę wyrazistą mimiką i grymasami modeli.
dr. hab. Karol Piasecki – „Oni żyli tu przed wiekami” – rekonstrukcja wyglądu przyżyciowego w archeologii – prezentacja multimedialna, godz. 22:00
Około 5 tysięcy lat temu na terenie dzisiejszej wsi Polska Cerekiew, pow. Kędzierzyn – Koźle funkcjonowała osada zamieszkała przez ludność tzw. kultury pucharów lejowatych. Od końca XIX wieku eksploatowano w tym miejscu glinę na potrzeby funkcjonującej obok cegielni, co przyczyniło się do licznych przypadkowych odkryć. Pierwsze archeologiczne badania wykopaliskowe podjęto w tym miejscu w latach 1963 – 1964, a następnie w latach 1999 – 2000. Prowadzili je pracownicy Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu. W 2000 roku, podczas eksploracji pozostałości jednej z jam – oznaczonej numerem 31 odkryto czaszkę i nieliczne kości szkieletu, które jak wykazały wstępne badania antropologiczne należały do kobiety.
W 1955 roku, podczas kopania rowów kanalizacyjnych przy ul. Szpitalnej w Opolu odkryto nie znane do tego czasu cmentarzysko średniowieczne. W 1958 roku, pracownicy Zakładu Antropologii PAN we Wrocławiu przeprowadzili w tym miejscu badania wykopaliskowe, podczas których odkryto i wyeksplorowano 54 pochówki z XIV wieku – mężczyzn, kobiet i dzieci. Badania te pozwoliły nie tylko na częściową rekonstrukcję średniowiecznego obrządku pogrzebowego, ale dzięki analizie antropologicznej uzyskano cenne informacje dotyczące średniowiecznej ludności Opola.
W najbliższą Noc Muzeów, będziecie mogli Państwo spojrzeć w twarz mieszkanki południowych terenów dzisiejszej Opolszczyzny, która zapewne mieszkała tutaj 5 tysięcy lat temu oraz poznacie Państwo jednego z mieszkańców XIV w. Opola.
Rekonstrukcje na podstawie czaszki opracowali: dr hab. Karol Piasecki – antropolog, który opowie o tajnikach powstawania tzw. portretów przyżyciowych nie tylko znanych postaci historycznych oraz artysta plastyk Dariusz Zajdel – autorzy rekonstrukcji twarzy Mikołaja Kopernika.